Σωτήριος Γκοτζαμάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

 

Ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης (1885 - 28 Νοεμβρίου 1958) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός, δωσίλογος στην περίοδο της Κατοχής.

Πίνακας περιεχομένων

• 1 Βιογραφία
• 2 Επιλεγμένα βιβλία του
• 3 Πηγές
• 4 Παραπομπές

Βιογραφία

Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1885. Σπούδασε ιατρική στην Πάδοβα. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην πόλη όπου και άρχισε παράλληλα να πολιτεύεται. Από το 1919 μέχρι το 1936 είχε εκλεγεί κατ' επανάληψη βουλευτής Θεσσαλονίκης-Πέλλης, το 1936 ως αρχηγός του Εθνικού Μεταρρυθμιστικού Κόμματος.

Αρχικά, επί κυβερνήσεως Παναγή Τσαλδάρη (1932-1933), διετέλεσε υπουργός Υγιεινής, Προνοίας και Αντιλήψεως. Κατά τη διάρκεια, όμως, της κατοχής της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, και σχεδόν από τις πρώτες ημέρες, κηρύχθηκε ανοικτά υπέρ της συνεργασίας με τους κατακτητές, ενώ ο τότε δωσίλογος πρωθυπουργός, στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, τον συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση που σχημάτισε στις 30 Απριλίου του 1941, στην οποία και τον διόρισε υπουργό των Οικονομικών. Μετά την παραίτηση του Τσολάκογλου και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, στις 2 Δεκεμβρίου του 1942, ο Σ. Γκοτζαμάνης ανέλαβε και πάλι το υπουργείο Οικονομικών. Με τη μεταβολή της σύνθεσης της κυβέρνησης της 24 Μαρτίου 1942 έγινε «πανυπουργός» Οικονομικών, Γεωργίας, Εμπορίου, Βιομηχανίας, Εργασίας και Επισιτισμού μέχρι τις 30 Μαρτίου του 1943^[1]. Όμως λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, προβλέποντας τις εσωτερικές ταραχές που θα ακολουθούσαν, κατέφυγε στην Ιταλία και κατόπιν στη Γερμανία.

Μετά την απελευθέρωση και σύμφωνα με ειδική συντακτική πράξη που προσδιορίστηκε το "ιδιότυπο αδίκημα" της εθνικής αναξιότητας (Ιανουάριος 1945), κατηγορήθηκε ως δωσίλογος και καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων. Λίγα χρόνια όμως αργότερα έτυχε αμνηστίας οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα, συνεχίζοντας και πάλι να πολιτεύεται ως αρχηγός του «Μεταρρυθμιστικού Κόμματος» που είχε δημιουργήσει προπολεμικά. Το 1954 πολιτεύθηκε ως υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Στις εθνικές εκλογές του 1958 συμμετείχε με το κόμμα του για τελευταία φορά. Τον ίδιο χρόνο πέθανε από εγκεφαλική συμφόρηση και ουραιμία, στην Αθήνα, στις 28 Νοεμβρίου, σε ηλικία 73 ετών^[2]. Κηδεύτηκε στη Θεσσαλονίκη με δαπάνες της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, όπου άφησε και την περιουσία του.^[3]

Επιλεγμένα βιβλία του

• Κοινωνικαί και πολιτικαί τάξεις εν Ελλάδι
• Μακεδονικά ζητήματα
• Κατοχικόν Δάνειον και Δαπάναι Κατοχής^[4]

Πηγές

• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ. Β΄ (Συμπλήρωμα) σελ.511
• Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, Τόμος Α΄
• Mazower, M. (1994). Στην Ελλάδα του Χίτλερ. Η εμπειρία της Κατοχής. Μτφρ. Κ. Κουρεμένος. Αθήνα: Αλεξάνδρεια, σσ. 105 - 108 [υποκεφάλαιο: "Όνειρα μιας Νέας Ευρώπης"] - Προσθήκη, Αρχείο 1936 - 1944
  
  
   Παραπομπές

1. 
   

Σωτηρίου Γκοτζαμάνη «Κατοχικόν Δάνειον και Δαπάναι Κατοχής», Θεσσαλονίκη 1954, σελ. 4 και 13

Μακεδονία, Απεβίωσεν ο Σ. Γκοτζαμάνης, 29 Νοεμβρίου 1958.

Μακεδονία, Εκηδεύθη την Κυριακήν ο Σωτ. Γκοτζαμάνης δαπάναις της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, 2 Δεκεμβρίου 1958.

4. Scribd, Κατοχικόν-Δάνειον-και-δαπάναι-Γερμανικής-Κατοχής

Σημείωση: Η Φωτογραφία από εδώ