To τελευταίο μας βράδυ στην Αθήνα. Ένας Γερμανός αξιωματικός θυμάται

To WE του news247 φέρνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας το τι συνέβη στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία το βράδυ της μεγάλης φυγής. Τα γεγονότα όπως τα αφηγήθηκε στον Μιχάλη Μουσσού ο Manfred Schwarz. 

 

Η απελευθέρωση της Αθήνας απο τα γερμανικά στρατευματα κατοχής έλαβε χώρα, σαν σήμερα πριν εβδομήντα χρόνια, με ένα συνταρακτικό συμβάν που τιμούσε την Ελλάδα: την κατάθεση στεφάνου απο τον απερχόμενο κατακτητή. Τι έμπνευση θα μπορουσαμε να αποκομίσουμε από τον αναπάντεχο φόρο τιμής που απέδωσε στο έθνος μας ο πλέον σκληρός του κατακτητής;

Αρχές Οκτωβρίου 1944. Στα υπόγεια πολλών Αθηναϊκών σπιτιών τα καλά κρυμμένα,και απαγορευμένα, ραδιόφωνα μεταδίδουν συνεχώς ενα συνταρακτικό νέο από το κανάλι του BBC: Τα συμμαχικά στρατεύματα προωθούνται στην Πελοπόννησο και οι Γερμανοί υποχωρούν.

Απέναντι από την Βουλή βρίσκεται το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Κατάλυμα των σημαντικότερων ιστορικών προσωπικοτήτων έχει λειτουργήσει ως παρασκήνιο όχι μόνο του κοινοβουλευτικού βίου αλλά γενικότερα της νεότερης Ιστορίας μας.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, το ξενοδοχείο χρήζει αρχηγείο της Βέρμαχτ και παράλληλα κατοικία των πιο υψηλόβαθμων αξιωματικών.

Τα παρακάτω γεγονότα βασίζονται στην αφήγηση του Manfred Schwarz, αξιωματικού της Βέρμαχτ και τροφίμου της Μεγάλης Βρετανίας, τον όποιον γνώρισα τυχαία στο Ανατολικό Βερολίνο το 1986.

"Το πρωί της 8ης Οκτωβρίου ενημερωθήκαμε απο την Διοίκηση οτι οι Σύμμαχοι θα κατέφθαναν στην Αθήνα και έπρεπε να την εγκαταλείψουμε καταστρέφοντας οτι αρχείο δεν θα μεταφέραμε μαζί μας.

 

Η σιδηρά πειθαρχία που μας οδήγησε στην κατάκτηση της Ευρώπης αδυνατούσε πλέον να επιφέρει τα ίδια αποτελέσματα. Εκείνο το τελευταίο βράδυ μαζευτήκαμε στο μπαρ του ξενοδοχείου γύρω απ το πιάνο με ουρά, παραγγείλαμε μπουκάλια από την κάβα και αρχίσαμε να τραγουδάμε.

Τα πιστεύω μας είχαν γκρεμιστεί. Με το κεφάλι σκυμμένο παρατηρούσαμε τη ζωή μας που αντικατοπτρίζονταν στον πάτο ενός μισό-άδειου ποτηριού. Τι γυρεύουμε σ αυτόν τον μακρινό τόπο; Ποιους δικούς μας είχαμε αφήσει πίσω στα μέρη μας; Άραγε θα τους ξαναβλέπαμε ποτέ; Παραδοθήκαμε στο κρασί και στο τραγούδι".

Προς τα χαράματα αποτόλμησαν και τραγούδια της απαγορευμένης Μάρλεν Ντητριχ, που σκανδάλισε την υφήλιο υποδυόμενη τον ρόλο μιας τραγουδίστριας καμπαρέ στην ταινία 'Γαλάζιος Άγγελος'. Εγκαταλείποντας τη Γερμανία για το Χολυγουντ η σταρ μετετράπη στην πλέον ορκισμένη εχθρό του Γ´ Ραιχ.

 

"Ήταν σαν όλα πια να 'χαν τελειώσει. Ξεκουμπώσαμε πουκάμισα και σακάκια ενώ καθόμασταν στις καρέκλες υιοθετώντας τις προκλητικές πόζες της Ντητριχ και τραγουδώντας όλοι μαζί τους ερωτικούς της στίχους.

Υποσυνείδητα πλανιόταν μια ανακούφιση: Η εγκατάλειψη της Αθήνας ήταν μια ήττα, που όμως μας έφερνε πιο κοντά στο τέλος του πολέμου. Ανεξάρτητα της έκβασης, μετά απο τέσσερα χρόνια πολέμου, το τέλος των εχθροπραξιών ήταν η λύση στην οποία όλοι αποβλέπαμε, συνομωτικά, αφού το να να προφέρει κανείς κάτι τέτοιο ισοδυναμούσε με προδοσία".

Με το ξημέρωμα, οι διάσπαρτοι ανά τα σαλόνια αξιωματικοί σύρθηκαν από τις τεράστιες πολυθρόνες, όρθωσαν το ανάστημα τους κούμπωσαν τις στολές τους και αποχαιρετώντας τους υπαλλήλους του ξενοδοχείου με τα μικρά τους ονόματα προχώρησαν σε σχηματισμό προς την Βουλή.

Εκεί έλαβε χώρα το πλέον περίεργο συμβάν της Κατοχής.

Με το Βρετανικό στρατό να βρίσκεται προ των πυλών και τον κίνδυνο να εγκλωβισθούν στην Αθήνα, οι Γερμανοί επίτηδες καθυστέρησαν για λίγα λεπτά την αναχώρηση τους για να... καταθέσουν στέφανο στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

 

Σε μια σκηνή που μάλλον θύμιζε όπερα του Βάγκνερ, η κατάθεση έγινε με όλη την επισημότητα και βαρύτητα της περίστασης ενώ για τελευταία φορά ακουγόταν στην Αθήνα η μπάντα να παίζει τους βαρυσήμαντους ήχους του γερμανικού εθνικού ύμνου με τα λόγια που η γενεά των γονέων θα οικειοποιείτο για την υπόλοιπη τους ζωή σαν προσφώνηση του αυταρχισμού Deutschland uber alles (" Η Γερμανία πάνω απ' όλα")..

Ανεβαίνοντας κατόπιν στα μεταγωγικά , ο κατοχικός στρατός πήρε τον ίδιο ακριβώς δρόμο απ΄τον οποίο εισήλθε στην Αθήνα πριν από 1260 μέρες, μια Αθήνα που τους αποχαιρετούσε ακριβώς όπως τους είχε υποδεχθεί: με τα παντζούρια κλειστά. Μονο που οι Αθηναίοι αυτή τη φορά παραμόνευαν να ξεχυθούν στους δρόμους με γαλανόλευκες σημαίες στα χέρια.

- Ο Μιχάλης Μουσσού διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων. Ειναι ο πρόεδρος του εξωραϊστικού συλλόγου "Ο Λυκαβηττός" και συνιδριτης του σωματείου Συμβιωσης in Greece για την προώθηση αστικών δικαιωμάτων Ελλήνων πολιτών. Αρθρογραφεί στη Huffington Post για θέματα μείζονος ελληνικής σημασίας.

*Οι φωτογραφίες από το εσωτερικό του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία παρουσιάζουν Βρετανούς στρατιώτες λίγες ημέρες μετά από την αποχώρηση των Γερμανών.

Διαβάστε επίσης στο αφιέρωμα για την απελευθέρωση της Αθήνας: Κοραή 4: Από την Κομαντατούρ στο ΕΑΜ και από το ΕΑΜ στους Άγγλους

Via